Modieuze dansstijlen, music-hallspektakels, tochtjes per vliegtuig,
ritjes per sidecar: voor Clément Pansaers zijn het stuk voor stuk
middelen tot geestelijke bevrijding, zoals ook de alcohol-cafeïnecocktail
die Leuterlul en Keutelkut in Dancing Bar Nicanor consumeren.
Bar Nicanor en Pan-Pan voor de Poeper van de Naakte Neger
zijn de twee hoogtepunten in het bliksemoeuvre van Clément Pansaers,
de Vlaamse exseminarist die in de vroege jaren twintig in de spotlights
van de DADA-internationale opdook en door zijn vroege dood weer even snel
van het podium van de avant-garde verdween. Pansaers poëtische branie
gaat terug op de futuristen, maar ondanks de euforische toon van zijn teksten
levert hij geen lofzang op de moderne wereld, zoals Marinetti en de zijnen.
Hij wil een taal smeden om de psychosensorische ervaring weer te geven
die de kern en de motor van zijn oeuvre vormt. Net als in het eerder bij
Vantilt verschenen Apologie van de luiheid beschrijft Pansaers zijn
zoektocht naar een staat van bewustzijn die is losgekomen van starre Carteslaanse
denkschema's, daarin sterk beïnvloed door het taoïsme van Zhuangzi.
Clément Pansaers, die banden onderhield met Marcel Duchamp en James
Joyce, maakte net als die geniale generatiegenoten polyfoon werk, waarin
ultramodernistische technieken in dienst staan van een metafysische queeste.
Nawoord: Benjamin Hennot
Vertaling: Rokus Hofstede
Paperback / softback
64 pagina's
September 2003
204 gram
200 x 151 x 10 mm
Uitgeverij Vantilt
|

|
Bij u in huis op: dinsdag Bestel vóór: 23:15 |
Andere titels binnen de rubriek: |
Poëzie
|